Category Archives: ชีวิตและผู้คน

ผมเริ่มใช้งานบล็อกบน WordPress มาตั้งแต่ปี 2006 ก็เริ่มใช้ Theme นี้ และใช้มันมาตลอดเก้าปีกว่า ผมค่อนข้างคุ้นเคยกับมันราวกับเพื่อนสนิท ถึงแม้ระยะหลังจะถูกเตือนว่า Theme ที่ใช้อยู่นี้มันเก่าเกินไปและต้องเปลี่ยน ผมก็ยังหน้าด้านใช้มันมาเรื่อยๆ จนถึงวันนี้

ปีนี้ผมไม่ได้กินเจอย่างที่เคยทำมาตลอดเกือบยี่สิบปี มีเพียงบางปีที่ผมไม่สะดวก ผมก็จะเว้นไป อย่างที่หลายๆคนรู้ดีว่า ผมถือเอาความสะดวกเป็นหลัก ทำแล้วไม่เดือดร้อนกับตัวเองและผู้อื่นผมก็ทำ แต่ปีนี้มันไม่สะดวกเอาจริงๆ เลยต้องงด

เมื่อวันอังคารที่แล้ว ผมไปถอนฟันมา ไม่ใช่อยากจะถอนนักหรอกครับ แต่มันมีเหตุ ทำเอาจนไม่ถอนก็ไม่ได้ ฟันที่เหลือน้อยอยู่แล้ว ยิ่งน้อยลงไปอีก แถมหมอขอเบิ้ล กลายเป็นถอนสองซี่ไปเสียอีก ตาแก่คนนี้แทบจะต้องเอาครกตำข้าวกินอยู่แล้วครับ

สัปดาห์ที่ผ่านมานี้ มีความเปลี่ยนแปลงอะไรต่ออะไรมากมาย ที่จริงแล้วโลกนี้มันก็เปลี่ยนอยู่ทุกเสี้ยววินาทีอยู่แล้ว ผมไม่ควรจะตื่นเต้นอะไร แต่ผมตื่นเต้นครับ เพราะการเปลี่ยนแปลงบางเรื่อง ผมไม่คิดว่าจะเปลี่ยนในตอนนี้ บางเรื่องก็ไม่ได้เปลี่ยนไปตามที่คิดไว้ และบางเรื่องต้องใช้คำว่า ให้ตายก็คิดไม่ถึง กันเลยทีเดียว

หลายคนเริ่มสงสัยว่า บล็อกตาแก่บ้านนอกบล็อกนี้กำลังจะกลายเป็นเวบศาลาคนเศร้า หรือศาลานกน้อยรึเปล่า เพราะหลายโพสท์ที่ผ่านมา มันเริ่มออกแนวดราม่าน้ำเน่ามากขึ้นทุกที

ในที่สุดฝนก็ตกแล้ว.. แต่ฝนมาช้าเกินไป ข้าวในนายืนต้นตายกันเสียเป็นส่วนมาก น้ำในคลองข้างถนน แห้งไปตั้งแต่เดือนที่แล้ว เจ้านายจากในเมืองออกมาบอกว่าห้ามปลูกข้าว ..ก็เมื่อตอนที่หว่านไปแล้ว บอกไม่ให้ทำนา.. แล้วจะให้ชาวนาทำอะไร

บางวันก็รู้สึกอยากนอนลง หลับตา แล้วไม่ต้องตื่นมาอีกเลย… ตลอดกาล เหมือนอย่างวันนี้ เครื่องหมายคำถามวนเวียนจนเต็มหัวสมอง มีแต่คำว่าทำไม …นั่นสิทำไม หงุดหงิด อารมณ์เสีย พาล โทษทุกสิ่งและทุกคนรอบตัว ทั้งที่รู้ว่า มันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นมาเลยสักอย่าง มีแต่ยิ่งเลวร้ายลงไปกว่าเดิม

เมื่อสามวันก่อนผมโพสท์เพลงเก่าเพลงหนึ่งของ กุ้ง กิตติคุณ ลงใน facebook ชื่อเพลง กล่อมขวัญ เพลงนี้อยู่ในชุด แด่…ทุกคู่รัก ของค่ายอโซนา เป็นอัลบั้มแรกๆ ของกุ้ง ออกในราวปี 2524 หรือ 2525 ประมาณนั้น ถ้าตาแก่คนนี้จำไม่ผิด เพราะผมจำปกเทปได้ ผมซื้อตอนเลิกเรียนตรงสามแยกเกษตรสมัยนั้น