ฟ้าหม่น…คนเหงา

By | September 24, 2014

L1005792_resize

 

ฟ้าหม่น…คนเหงา…เศร้านัก
มิพัก…พร่ำเพรียก…เรียกหา
คืนวัน…ลับล่วง…เวลา
ตั้งตา…เฝ้ารอ…ต่อไป

คิดถึง…ใจจึง…เหน็บหนาว
รานร้าว…เหว่ว้า…หวั่นไหว
โหยหา…อาวรณ์…อ่อนใจ
จากไป…ลืมแล้ว…คำนึง

ฟ้าหม่น…คนเหงา…ร้าวลึก
สำนึก…ในจิต…คิดถึง
ห่างกาย…ใกล้ใจ…ตราตรึง
รำพึง…ถึงเธอ…ทุกยาม

ใจหมอง…ฟ้าหม่น…คนเหม่อ
เพียงเผลอ…ทุกข์โถม…ไถ่ถาม
พิษรัก…ฝังลึก…โลมลาม
ไหม้ใจ…วาบวาม…วกวน

สหัสเดชะ
13 พ.ค. 44

แสดงความเห็น