ตะวัน… เริ่มสาดแสงทองเรืองรองนภา
ตะวัน… ดังจะขอลาจากฟากฟ้าลาลับไป
ตะวัน… นั้นดังเศร้าหมองดังร่ำร้องก้องดวงใจ
ตะวัน… คงไม่อยากไกลจากไปจากทิวา
ไม่มีคำอำลาดังเช่นดวงตะวัน
Author Archives: Ji42
เรื่องสำคัญ
กับข้าวในตู้ทิ้งไว้จนบูดเน่าส่งกลิ่นเหม็น
เสื้อผ้าใช้แล้วกองถมจนสาบสาง
พื้นเรือนโสโครกด้วยฝุ่นและโคลนที่เหยียบย่ำ
ข้าวในถังพร่องจนเกือบหมดเพราะหนูแอบลักกิน
แต่ผู้คนในบ้านยังพยายามหาความสุขด้วยการชี้ชวนชื่นชมอาทิตย์ขึ้น
ลมหนาวกับตีนเป็ด
อากาศเปลี่ยนเป็นหน้าหนาวมาแล้วเกือบสัปดาห์ ถึงจะร้อนบัลลัยเหมือนเดิมก็ตามทีเถอะครับ แต่ก็ไม่มีฝน อากาศแห้งลง มืดเร็วขึ้น และที่สำคัญสัญลักษณ์ที่บ่งบอกว่าเข้าหน้าหนาวแล้ว นั่นคือกลิ่นของดอกตีนเป็ดที่คละคลุ้งอยู่ในอากาศนั่นเอง
ลาก่อน Theme เก่า
ผมเริ่มใช้งานบล็อกบน WordPress มาตั้งแต่ปี 2006 ก็เริ่มใช้ Theme นี้ และใช้มันมาตลอดเก้าปีกว่า ผมค่อนข้างคุ้นเคยกับมันราวกับเพื่อนสนิท ถึงแม้ระยะหลังจะถูกเตือนว่า Theme ที่ใช้อยู่นี้มันเก่าเกินไปและต้องเปลี่ยน ผมก็ยังหน้าด้านใช้มันมาเรื่อยๆ จนถึงวันนี้
ไหว้พระ ทำบุญ
ปีนี้ผมไม่ได้กินเจอย่างที่เคยทำมาตลอดเกือบยี่สิบปี มีเพียงบางปีที่ผมไม่สะดวก ผมก็จะเว้นไป อย่างที่หลายๆคนรู้ดีว่า ผมถือเอาความสะดวกเป็นหลัก ทำแล้วไม่เดือดร้อนกับตัวเองและผู้อื่นผมก็ทำ แต่ปีนี้มันไม่สะดวกเอาจริงๆ เลยต้องงด
เก็บรักไว้ใต้ทรวง
เมฆฝันสลายไป
เฝ้าเหม่อมองท้องฟ้ากว้างไกล มองแต่ขอบฟ้าสุดสายตา
เมฆลอยพริ้วลิ่วบนนภา เปรียบคล้ายมาหลอกลวง
ใจสำรอง
เป็นดวงใจที่สอง สำรองความรัก
เป็นที่พิงพึ่งพักยามใจเธอเหงา
เป็นร่างกายให้ใช้ ยามไกลจากเขา
เป็นเช่นทาสคอยเฝ้า ยามเธอต้องการ